Wycieczka na Playas de Catazaja w Meksyku
Playas de Catazaja, stan Chiapas, Meksyk.
Przez kilka dni spędzonych w Palenque prześladował nas zza rogu naszej ulicy głos nawoływaczy „plajaaas, plajaaaas” i tak co kilka minut od 6:00 rano. Punkt 6:00. Przez cały dzień.
– No dobra, co to za plaże? – No taka laguna, pół godziny drogi, pięknaaaa, mówię pani! – Ok, to jedziemy.
Cóż to było za zaskoczenie! Mała mieścina, prawie wymarła nawet w okolicy placu niby „głównego” i przystani z łódkami, których nie było. To niby centrum mieściło się na najdalej wysuniętej w jezioro części niewielkiego półwyspu.
Więcej życia było na obrzeżach miasteczka, czyli w głąb lądu, ale i tak byliśmy jedynymi gringos w okolicy.
Tajemnica dużej częstotliwości transportu do tego miejsca to położenie blisko sporego węzła łączącego trasy do dwóch przeciwległych większych miast.
Laguna jak laguna, spora – 42 tysiące hektarów! Ale o dziwo, w ogóle nie turkusowa. No jak to?
Łódki dla turystów są, a i owszem. Ale w weekendy i święta, a turyści są tu raczej lokalni.
Ciekawa jest jednak historia tego jeziora opowiedziana nam przez spotkanego starszego Pana. Otóż jeszcze niedawno jezioro przez część roku bywało niemal suche, do przejścia suchą nogą. Zmieniło się to po ingerencji człowieka w regulacje okolicznych zbiorników.
Aż ciężko w to uwierzyć, patrząc na ogrom tego jeziora. Tym bardziej, że jego zakamarki i wyspy zamieszkuje ponoć sporo ptaków i zwierząt (w tym manaty!), czego nie dane nam było sprawdzić, bo nie było łódek 😉
Zresztą ze względu na te przedziwne endemiczne ssaki, obecny Prezydent Meksyku ma ponoć ustanowić program ochrony tego jeziora przed zanieczyszczeniami jako oficjalnego Sanktuarium Manati. Ma powstać beztlenowa oczyszczalnia ścieków (teraz bezpardonowo wpuszczanych w jezioro, które od 2012 roku ma status rezerwatu manatów!) oraz specjalistyczne „manataria” do badań i ochrony tych zwierząt w naturalnym środowisku. Niestety, na razie jest to jeszcze tylko projekt.
Zdjęcie manata pochodzi z tego artykułu:
